دوبرمن پینچر

دوبِرمَن پینچِر که به اختصار دوبرمن هم گفته می‌شود یکی از معروف‌ترین سگ‌های پرورش یافته به‌دست انسان است و از نظر تیزهوشی و هشیاری شناخته شده‌است، اغلب به عنوان سگ گارد یا سگ پلیس استفاده می‌شود. این سگ در سال ۱۸۹۰ توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت.

دوبرمن برای اولین بار در سال ۱۸۹۰ در شهر آپلدا در ایالت تورینگن در آلمان توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت.

لوئیس دوبرمن مسئولیت خطرناک جمع‌آوری مالیات را در شهر آپلدا بر عهده داشت و همچنین دسترسی به محل پرورش سگ‌های این شهر داشت و به نژادهای زیادی دسترسی داشت. هدف او بوجود آوردن نژادی برای محافظت در حین کا رکردن و جمع‌آوری مالیت در مقابل سارقان بود. سگ مورد نظر او ترکیبی از قدرت، وفاداری، هوش و درندگی بود.

بعدها فیلیپ گروئنینگ و اوتو گالر کارهای لویس دوبرمن را ادامه دادند تا به نژادی که امروز شاهد آن هستیم رسیدند.

دوبرمن پینچر یکی از پرطرفدارترین نژادهای دست‌آموز سگ است و بسیار پرانرژی، هوشیار، بی‌باک، مطیع و مشکوک به غریبه‌ها اما با صاحب خود بامحبت، فرمانبردار و وفادار است. دوبرمن‌ها دیده‌بان و نگهبان خارق‌العاده‌ای هستند. همچنین در بسیاری از کشورها به دلیل وظایف اجتماعی که برعهده دارند یکی از شناخته شده‌ترین نژادهای سگ هستند. دوبرمن‌ها توانایی و استعداد خوبی در انجام اموری از جمله ردیابی، دیده‌بانی، نگهبانی، امور پلیسی، امور نظامی، جستجو و نجات، کار درمانی و رقابت‌های فرمانپذیری و محافظت را دارا هستند.

اخیراً پرورش‌دهندگان با روش‌های نوین توانسته‌اند کیفیت این نژاد را بهتر کنند و آن را بسیار پرانرژی‌تر و مناسب برای زندگی با خانواده‌ها کنند. اگرچه در بسیاری موارد آن‌ها را در بیرون از خانه نگه‌داری می‌کنند اما نتایج نشان می‌دهد نگه‌داری دوبرمن در خانه بهتر است. دوبرمن بسیار حساس به سرما است و برای نگهداری در خارج از خانه خیلی مناسب نیستند. این نژاد احتیاج به ورزش روزانه و منظم دارد ولی پوشش کوتاهش به مراقبت کمی احتیاج دارد.

دوبرمن دارای بدنی متوسط با ساختار بدنی قوی و عضلانی با خطوطی زیبا و خوش‌نقش در بدن و ظاهری مغرورانه. این نژاد در ابتدا به عنوان سگ محافظت پرورش داده می‌شد؛ بنابراین نرها باید بدنی عضلانی و قوی داشته باشند. ماده‌ها لاغرتر هستند اما نباید دوکی شکل باشند.

اندازه و وزن

دوبرمن سگی با اندازهٔ بزرگ است؛ که قد آن در نرها ۶۶ تا ۷۲ سانتی‌متر و در ماده‌ها ۶۱ تا ۶۸ سانتی‌متر. بدن دوبرمن به شکل مربع است؛ قد آن‌ها با طول‌شان برابر است؛ و طول سر، گردن و پاها باید در تناسب با بدنشان باشد. آن‌ها بدنی عضلانی، ورزشی، با استقامت و پرسرعت دارند. نژاد اروپایی دوبرمن بزرگ‌تر از نژاد آمریکایی آن است.

دم دوبرمن به طور طبیعی نسبتاً بلند است اما صاحبان این سگ دمشان را با جراحی کوتاه می‌کنند، که این عمل به فاصلهٔ چند روز بعد از تولد (عموماً ۲ تا ۷ روزگی) انجام می‌شود. این عمل قرن‌هاست که انجام می‌شود و حتی مربوط به قبل از بوجود آمدن دوبرمن به عنوان یک نژاد است. کوتاه کردن دم به این دلیل است که دم مانع کار حیوان نشود. اما این عمل اخیراً جزو بحث‌برانگیزترین موضوعات بوده‌است بریدن دم دوبرمن از مهرهٔ دوم در کشورهای آمریکا، روسیه و ژاپن قانونی است. اما در بسیاری از کشورهای اروپایی و استرالیا این کار غیرقانونی و در بسیاری از کشورهای دیگر محدود شده‌است.

گوش‌ها

دوبرمن پینچر به طور طبیعی گوش‌های افتاده دارد اما معمولاً گوش‌ها مانند دم تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند تا برای جهت یابی و انجام وظیفه به عنوان سگ گارد آماده باشد. این کار مانند جراحی دم در برخی کشورها غیرقانونی است. جراحی گوش‌ها معمولاً در سن ۷ تا ۹ هفتگی انجام می‌شود. جراحی‌هایی که بعدر از ۱۲ هفتگی انجام می‌شود معمولاً درصد پایینی از موفقیت در ایستاده بودن گوش‌ها دارند. بعضی از پرورش دهنگان ترجیح می‌دهند که این عمل را انجام ندهند به این دلیل که برای حیوان دردناک است و بعضی اعتقاد دارند که در جهت یابی و هوشیاری حیوان اختلال ایجاد می‌کند.

خلق و خو

نژاد دوبرمن در اصل سگ کار است و برای آن پرورش می‌یابد اما در بین مردم، بیشتر با کلیشه‌هایی همچون وحشی و تهاجمی بودن شناخته می‌شود. در اصل آن‌ها را به عنوان سگ محافظ و مراقب پرورش می‌دهند و باید در نگاه هر کسی بزرگ، تهدیدآمیز، بی‌باک، جسور در دفاع از صاحب خود به نظر آید. اما در عین حال بسیار فرمان‌پذیر و مطیع نسبت به دستورهای صاحب خود است. این صفات باعث شده که دوبرمن سگ خوبی برای محافظت شخصی، سگ پلیس و جنگ باشد اگر چه این ویژگی‌ها باعث می‌شود که این نژاد قوانین همنشینی با انسان را خوب فرا نگیرد. اما پروش‌دهنگان جدید در طول سال‌ها توانسته‌اند از درنده‌خویی این سگ بکاهند و دوبرمن امروزی را به سگی هوشمندتر، تربیت‌پذیرتر و آرام‌تر تبدیل کنند. در واقع دوبرمن امروزی با توجه به اندازهٔ بدن و همین‌طور پوشش مناسب و کوتاهش، سگی ایده‌آل برای نگه‌داری در منزل هستند. دوبرمن جدید پرانرژی، مراقب، نترس و مطیع است.

آن‌ها به راحتی احترام و مراقبت نسبت به صاحب خود را یادمی‌گیرند، بنابراین سگی ایده‌آل برای محافظت هستند. آن‌ها به طور کلی با انسان‌ها و سگ‌های دیگر رابطهٔ خوبی دارند اما با این وجود در برخورد با غریبه‌ها رفتار پرخاشگرانه‌ای دارد. همچنین شواهد بسیار کمی وجود دارد که دوبرمن نسبت به صاحب خود پرخاشگر باشد.

شواهدی وجود دارد که دوبرمن پینچر شمال آمریکا آرامتر از نمونه اروپایی آن است و این به دلیل استراتژی تکثیر و پرورش آن‌ها در آمریکای شمال است. به خاطر این اختلاف استراتژی در تکثیر و پرورش نسل‌های متفاوت از دوبرمن دارای ویژگی‌های متفاوت هستند. همچنین گفته شده دوبرمن آمریکای شمالی نجیب‌تر با وفاتر و باهوش‌تر است.

هوش

سگ‌های دوبرمن در مواردی همچون تربیت‌پذیری، فرمان‌برداری، هوش و روابط اجتماعی، رتبه‌های بالا را به خود اختصاص داده‌اند.

اگرچه روش‌های محاسبهٔ هوش سگ‌ها متفاوت است و اغلب نتیجه‌های مختلفی به‌دست می‌آید اما در بسیاری از مطالعاتی که پیرامون سگ‌ها در مواردی همچون تربیت‌پذیری، فرمان‌برداری، هوش، روابط اجتماعی و … انجام می‌شود، دوبرمن رتبه‌های بالا را به خود اختصاص داده‌است.

برای مثال، استندلی کورن، روان‌شناس، در کتاب هوش سگ‌ها دوبرمن را در رتبهٔ ۵ بهترین نژادهای سگ قرار داد.

همچنین در دو مطالعه‌ای که در سال ۱۹۸۰ و ۱۹۸۵ انجام شد، دوبرمن رتبهٔ ۱ بهترین نژاد سگ را دریافت کرد. این رتبه براساس تربیت‌پذیری و فرمان‌برداری داده می‌شد.

دوبرمن در کنار سگ گله اسکاتلند (بوردر کالی), ژرمن شپرد، گلدن رتریور و پودل استاندارد در بیشتر رده‌بندی‌ها از بهترین نژادها هستند.

به طور میانگین دوبرمن پینچر ۱۰ تا ۱۴ سال عمر می‌کند.